Virgüller (,)
İngilizcede belki de en fazla kullanılan noktalama işareti olduğu düşünüldüğünde, virgülün en yaygın yanlış kullanıma sahip noktalama işareti olduğuna şüphe yoktur. Çoğu yazar virgül koyacakları yere karar vermek için cümleye kulak verir veya hislerini kullanırlar. Ancak bu yazarların bir yerde virgül kullanım hatası yaptıkları değişmez bir gerçektir.
Virgül Kullanımına Yönelik Dilbilgisi Kuralları
Virgül kullanımında ustalaşmanın en iyi yolu, virgüllerin kullanımını belirleyen dilbilgisi kurallarını öğrenmektir. Yazım tarzıyla ilgili tüm el kitapları (ör: Chicago, MLA, APA, IEEE vb.) bu kuralları detaylı bir şekilde gösterir ancak daha kolay erişilebilecek yazım rehberleri de mevcuttur (yazarın favori kaynaklarından biri: Martha Kolln’s Rhetorical Grammar) .
Virgüllerin kullanımı ve yanlış kullanımlarının sayısı burada sıralanamayacak kadar fazladır. Bunların birçoğu da burada açıklanamayacak kadar derin bir dilbilgisi terminolojisi kavrayışı gerektirmektedir.
En yaygın virgül kullanım sorunlarından bazıları
• Bağlaçsız birleşik cümleler (özellikle de “virgül bağlantıları”).
• “However” ile birlikte kullanılacak olan virgüllerin eksikliği.
• Bileşik yüklemlerdeki ikinci fiilin virgülle ayrılması. “Bileşik yüklem” (compound predicate), bir isim ve bununla ilişkili iki fiilden oluşan bir cümle yapısıdır. Aşağıda verilen örnekte “small cat” (bir isim) iki eylemde bulunmaktadır; “scamper” ve “leap” (iki fiil), dolayısıyla bu cümlede bileşik yüklem bulunmaktadır.
İkinci fiili özellikle vurgulamanız gerekmedikçe veya cümleyi netleştirmek için virgül kullanmanız zorunlu olmadıkça, birinci ve ikinci fiiller arasına virgül koymayın. Diğer bir ifadeyle, bazı durumlarda virgül kullanmanız mümkün olsa da varsayılan cümle kuruluşunuz virgül içermemelidir.
Örnekler |
“The small cat scampered across the floor and leapt onto the table.” “The small cat scampered across the floor, and leapt onto the table.” |